Διαζύγο και Παιδί

                               Διαζύγιο και Παιδιά

Ο χωρισμός δεν είναι εύκολος για κανέναν. Μια κοινή πορεία ζωής δύο συντρόφων φτάνει στο τέλος της. Βέβαια πολλές φορές ένα διαζύγιο λύνει πολύ περισσότερα προβλήματα από όσα δημιουργούσε ένας γάμος, παρόλ΄ αυτά όμως δεν παύει να είναι το τέλος μιας ζωής και η αρχή μιας άλλης.

Όταν δεν υπάρχουν παιδιά τα πράγματα είναι πολύ απλά, όταν όμως υπάρχουν η κατάσταση γίνεται πολύπλοκη. Πως θα το πούμε στα παιδιά, μη στεναχωρηθούν, πως θα αντιδράσουν. Πολύ εύστοχα και εύλογα ερωτήματα.

Μερικοί γονείς αποφασίζουν τυπικά να μένουν στο γάμο λόγω των παιδιών, για να μην καταλάβουν τα παιδιά ότι οι γονείς τους δεν αγαπιούνται πλέον και να μην τα πληγώσουν.

Μια τέτοια κατάσταση κάνει τα πράγματα ακόμα πιο πολύπλοκα και περίεργα σε ένα σπίτι. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται όταν κάτι δεν πάει καλά στο σπίτι και ενοχλούνται από αυτό. Όταν μια κατάσταση δεν είναι ξεκάθαρη τα παιδιά θεωρούν ότι κάπου αυτά φταίνε και οι γονείς μαλώνουν και χωρίζουν.  Νιώθουνε ένοχα για ότι συμβαίνει και όσο περισσότερο οι γονείς δεν ξεκαθαρίζουν και μεταξύ τους μια κατάσταση και δεν είναι ξεκάθαροι και απέναντι στα παιδιά, η στεναχώρια και οι ενοχές των παιδιών τόσο θα μεγαλώνουν.

Ένα άλλο μοτίβο είναι οι συμμαχίες μέσα σε ένα σπίτι. Ο ένας γονιός τραβάει το ένα παιδί με το μέρος του και ο άλλος το άλλο παιδί ή ο κάθε γονιός προσπαθεί να δείξει ότι αγαπάει και ενδιαφέρεται περισσότερο για τα παιδιά από τον άλλον.  Αυτές είναι ανίερες συμμαχίες, αποπροσανατολίζουν τα παιδιά και διαστρεβλώνουν την αλήθεια. Βασίζονται περισσότερο σε ακάλυπτες ανάγκες των ίδιων των γονιών παρά σε πραγματικές ανάγκες των παιδιών. Αν κάποιος γονιός είναι θυμωμένος με τον άλλον, αν έχει ανάγκη από συντροφιά, από κατανόηση, κάπου να ξεσπάσει το θυμό του, να πει τα παράπονά του, αν έχει ανάγκη από κάπου να πάρει τη δικαίωση ότι δεν φταίει αυτός για την κατάσταση, αν τέλος χρειάζεται την αγάπη κάποιου εκείνο το διάστημα τα παιδιά δεν είναι η λύση και η κάλυψη των αναγκών των ενηλίκων.

Τα παιδιά χρειάζονται ξεκάθαρα και σταθερά μηνύματα. Αν είναι ένα ζευγάρι να χωρίσει οφείλει απέναντι στα παιδιά του τουλάχιστον να κρατήσει μια κοινή στάση. Χρειάζεται να είναι ξεκάθαροι ότι αυτά είναι θέματα των ενηλίκων και ότι τα ίδια δεν ευθύνονται σε τίποτα από όλα αυτά που συμβαίνουν και ότι θα τα αγαπάνε είτε είναι μαζί οι γονείς είτε είναι χώρια.

Επίσης, δεν είναι καλό να δημιουργούνται συμμαχίες ανάμεσα στο γονιό και στο παιδί. Μη βάζετε ψευτοδιλήμματα στα παιδιά καλός γονιός- κακός γονιός. Τα δίπολα εύκολα αντιστρέφονται. Για τα παιδιά και οι δύο γονείς είναι το ίδιο. Έχουν την ανάγκη να νιώσουν ότι και οι δύο γονείς τα αγαπάνε. Αν μέσα στη σχέση ο ένας πλήγωσε τον άλλο, αυτό είναι θέμα των γονιών και τις μεταξύ τους σχέσης και δεν καλούνται τα παιδιά να πάρουν θέση σε αυτό. Δεν είναι δικηγόροι για να σας υποστηρίξουν.

Όπως είπα και στην αρχή, ένα διαζύγιο πολλές φορές λύνει περισσότερα προβλήματα από όσα δημιουργεί ένας γάμος. Ένα σπίτι με φωνές, τσακωμούς, βρισιές, αλληλοκατηγορίες είναι συναισθηματικά και πρακτικά ανασφαλές για την υγιή και ισορροπημένη ανάπτυξη ενός παιδιού. Η σκέψη ότι το διαζύγιο θα τους στεναχωρήσει και θα τα πληγώσει σε μια τέτοια περίπτωση ίσως δεν βοηθάει. Από το να υπάρχει μια συνεχής ένταση μέσα στο σπίτι είναι προτιμότερο ένα διαζύγιο που θα επιφέρει την ηρεμία και στους γονείς και στα παιδιά.

Η σχέση των παιδιών με τους γονείς παραμένει και μετά το διαζύγιο, δεν χάνεται.