Κρίση Πανικού...1

                             Κρίση Πανικού….1

  Πολύς λόγος για την Κρίση Πανικού στις μέρες μας. Θα προσπαθήσουμε να καλύψουμε όσο περισσότερο γίνεται το ζήτημα, για αυτό και θα αφιερώσουμε αρκετό χώρο και άρθρα από εδώ.

   Θα ξεκινήσουμε από τα αρχαία χρόνια, καμιά φορά η ιστορική αναδρομή είναι χρήσιμη γιατί μας δείχνει το πώς και το γιατί πήρε το όνομά της η διαταραχή αυτή, το λόγο ύπαρξής της αλλά και τη σοβαρότητα που της δίνουμε οι άνθρωποι.

    Οι Αρχαίοι είχαν θεοποιήσει τον Πανικό. ο θεός Πάνας ή Παν. Ήταν θεός της φύσης, της πανίδας, αλλά ήταν και πολύ άσχημος. Ο μύθος λέει ότι η μητέρα του τον εγκατέλειψε για αυτόν ακριβώς το λόγο. Στη μάχη του Μαραθώνα βοήθησε τους Έλληνες εναντίον των Περσών. Οι Έλληνες φώναζαν ρυθμικά παν- παν- παν και έτσι οι Πέρσες καταλήφθηκαν από Πανικό. Μετά τη μάχη αυτή θεωρήθηκε και πολεμική θεότητα εκτός από θεότητα της φύσης.

   Διπλή σημασία λοιπόν το όνομα του θεού Πάνα, διπλή σημασία και η κρίση πανικού. Αφ΄ ενός το άγχος είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση, αφ΄ ετέρου μας δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα, μας τρομοκρατεί και θέλουμε με κάθε τρόπο να το αποβάλλουμε.

   Το άγχος (και ο φόβος) εξελικτικά έχει βοηθήσει το ανθρώπινο είδος να επιβιώσει και να εξελιχθεί. Επειδή είχε τόσο μεγάλη σημασία για την επιβίωση του ανθρώπου, ο μηχανισμός του άγχους είναι ο λιγότερο εξελιγμένος μηχανισμός του ανθρώπου. Οι αντιδράσεις που μας προκαλεί, θεωρούμε ότι είναι ίδιες με αυτές που προκαλούσε στους πρώτους ανθρώπους. Η φυγή είναι η μία, το άγχος προετοίμαζε το σώμα για φυγή, να φύγει από την πηγή του κινδύνου και  η πάλη είναι η άλλη, προετοίμαζε το σώμα για να παλέψει. Και οι δύο αυτές διαδικασίες απαιτούν γρήγορα αντανακλαστικά, η αδρεναλίνη ανεβαίνει, οι μύες σφίγγονται, η καρδιά χτυπάει πιο γρήγορα γιατί πρέπει να στείλει πιο πολύ αίμα, οι ανάσες γίνονται πιο κοφτές και πιο γρήγορες, το αίσθημα της πείνας κόβεται, οι σφιγκτήρες κλείνουν, η θερμοκρασία του σώματος ανεβαίνει και ιδρώνουμε.

   Αυτές είναι οι σωματικές μεταβολές που προκαλεί το άγχος και είναι φυσιολογικές. Συμβαίνουν σε όλους τους ανθρώπους. Το σώμα μπαίνει σε εγρήγορση, ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο. Έναν κίνδυνο, ορατό, πραγματικό, ένα μεγάλο ζώο ή έναν εχθρό, κάτι από το οποίο εξαρτιόταν η επιβίωση του πρώτου ανθρώπου.

   Ο σύγχρονος άνθρωπος, δεν ζει στη ζούγκλα και δεν κινδυνεύει από τα άγρια θηρία γιατί όμως το άγχος παραμένει και δημιουργεί τόσο πρόβλημα;

     Το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα χωρίζεται σε δύο επιμέρους συστήματα. Το Συμπαθητικό και το Παρασυμπαθητικό Νευρικό Σύστημα. Το Συμπαθητικό ευθύνεται για την εγρήγορση στο σώμα, την ταχυπαλμία και όσα αναφέραμε πιο πάνω, ενώ το παρασυμπαθητικό για την κατάσταση της χαλάρωσης. Η καρδιά ρίχνει τους παλμούς της, η αναπνοή επιβραδύνεται, οι μύες είναι χαλαροί και γενικά το σώμα και το μυαλό είναι σε μια κατάσταση χαλάρωσης. Το σώμα είναι φταιγμένο και για τις δύο καταστάσεις.

   Γιατί όμως δεν παθαίνουν όλοι οι άνθρωποι κρίση πανικού, αφού όλα αυτά είναι μια φυσιολογική διαδικασία;

   Το αν θα πάθει κάποιος κρίση πανικού δεν εξαρτάται μόνο από τις μεταβολές του σώματος ή του περιβάλλοντος, αλλά εξαρτάται και από το νόημα που θα δώσει κάποιος σε αυτό που του συμβαίνει. Η απόδοση νοήματος είναι οι σκέψεις που κάνουμε γύρω από ένα γεγονός, οι πεποιθήσεις που έχουμε για το γεγονός και η πρόβλεψη που κάνουμε για το μέλλον. Με απλά λόγια: τι σημαίνει αυτό για μένα; Στους ανθρώπους που παθαίνουν κρίση πανικού υπάρχει μια ευαλωτότητα απέναντι στις μεταβολές του σώματος. Μια ταχυκαρδία για παράδειγμα θα την ερμηνεύσουν καταστροφολογικά, ότι δηλαδή είναι δείγμα εμφράγματος ή αρρώστιας. Η σκέψη αυτή θα αυξήσει το άγχος οπότε και η ταχυκαρδία θα γίνει πιο έντονη. Αυτό είναι ο φαύλος κύκλος της κρίσης πανικού. Παρακάτω θα τον δούμε με περισσότερες λεπτομέρειες.

 Η συνέχεια σε λίγο…..