Άγχος αποχωρισμού

 Ένα πολυσυζητημένο άγχος που είναι εμφανές από τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού. Συνήθως  εμφανίζεται λίγο πριν τα πρώτα γενέθλια ενός παιδιού. Σημαντικό κομμάτι στην εμφάνιση αυτού του άγχους είναι η προσκόλληση. Η προσκόλληση είναι η εκδήλωση της αγάπης από το παιδί προς τη μητέρα κυρίως. Αυτή η πρώτη διαπροσωπική σχέση του παιδιού είναι κάτι που διαρκεί σε όλη του τη ζωή και για αυτό έχουν μεγάλη σημασία οι πρώιμες εμπειρίες και η σταθερή, ασφαλής σχέση με τη μητέρα. Παίζει μεγάλο ρόλο στη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και μπορούμε να πούμε ότι ως ένα βαθμό καθορίζει και το είδος και την ποιότητα των σχέσεων που θα διαμορφώσει αργότερα στη ζωή του ο άνθρωπος.

  Τι είναι το άγχος αυτό και πως το καταλαβαίνουμε;

  Θα έχετε παρατηρήσει οι μητέρες κυρίως ότι το παιδί σας όταν δεν σας βλέπει αναστατώνεται και κλαίει. Όταν εξαφανιστείται από το οπτικό του πεδίο αρχίζει να αντιδράει και όταν σας βλέπει ηρεμεί. Όταν το βάζετε για ύπνο δεν μπορεί να κοιμηθεί αν δεν είστε δίπλα του ή σηκώνεται μέσα στη νύχτα και σας αναζητάει. Αυτό γίνεται γιατί νομίζει ότι όταν δεν είστε δίπλα του, το έχετε εγκαταλείψει. Δεν αντιλαμβάνεται ακόμα ότι οι γονείς του είναι εκεί ακόμα και όταν δεν είναι δίπλα του. Μπορούμε να πούμε ότι εμφανίζεται κάπου στο 10 με 18^ο μήνα και μπορεί να διαρκέσει και μέχρι και τα 4 έτη. Πολλές φορές τα παιδιά έξω από τον παιδικό σταθμό ή όταν πάνε στις πρώτες τάξεις του Σχολείου κλαίνε και δεν θέλουν να μπούνε στην τάξη. Είναι μια εκδήλωση και αυτό του άγχους αποχωρισμού.

  Ποια είναι όμως τα σημάδια που μπορούν να προσέξουν οι γονείς;

·         Υπερβολική ανησυχία όταν επίκειται αποχωρισμός από το σπίτι

·         Υπερβολική ανησυχία ότι κάτι κακό θα γίνει και θα χάσει αυτούς που αγαπά

·         Άρνηση να πάει σχολείο και να μείνει χωρίς κάποιον σημαντικό ενήλικα, συνήθως γονιό

·         Ανησυχία/ απροθυμία να κοιμηθεί μόνο του χωρίς έναν από τους γονείς του

·         Εφιάλτες με αποχωρισμούς και παράπονα για σωματικά συμπτώματα.

  Η προσκόλληση και το άγχος αποχωρισμού είναι φυσιολογικές και απαραίτητες διαδικασίες στην ωρίμανση ενός παιδιού. Θα πρέπει να μας ανησυχήσουν όταν τα συμπτώματα επιμένουν για καιρό και προκαλούν έκπτωση στη λειτουργικότητα του παιδιού.

  Οι γονείς ωστόσο μπορούν να κάνουν αρκετά πράγματα από μόνοι τους για να ξεπεραστεί και αυτή η φάση ομαλά και το παιδί να νιώθει ασφάλεια ακόμα και όταν οι γονείς του απουσιάζουν.

·         Δεν φεύγουμε κρυφά από το δωμάτιό του. Αυτό μπορεί να το γεμίσει με περισσότερο άγχος

·         Την περίοδο που το άγχος είναι πιο έντονο, προσπαθείστε να μην αναθέσετε τη φροντίδα του σε τρίτα πρόσωπα και να μην πάει παιδικό σταθμό.

·         Εναλλακτικά μπορείτε μερικές φορές να πάτε μαζί στον παιδικό και να μειώνετε σταδιακά το χρόνο παραμονή σας εκεί

·         Αν το τρίτο πρόσωπο είναι απαραίτητο φροντίστε το παιδί να περνάει αρκετό χρόνο μαζί του και μαζί σας

·         Δώστε σαφής οδηγίες, ότι θα γυρίσετε μια συγκεκριμένη ώρα να το πάρετε και κατά τον αποχωρισμό δείξτε χαρούμενοι και τρυφεροί. Αν είστε και εσείς αγχωμένοι που το αφήνετε, το παιδί θα το καταλάβει

·         Μιλήστε του και καθησυχάστε το ότι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα όσο θα λείπετε και ότι θα επιστρέψετε. Δεν πρόκειται να το εγκαταλείψεται μόνο του.

·         Μιλήστε με απλή και κατανοητή γλώσσα για την ηλικία του παιδού χωρίς να αφήνετε αμφιβολίες και ερωτηματικά.

   Αυτά είναι μερικές συμβουλές που μπορούν εύκολα οι γονείς να ακολουθήσουν για να βοηθήσουν το παιδί να περάσει ομαλά αυτό το στάδιο. Να θυμάστε ότι είναι φυσιολογικό να συμβαίνει αλλά και είναι σημαντικό το παιδί να μάθει να προσκολλάται και να αποχωρίζεται ομαλά και ήρεμα από εσάς.